KARŞILIKLI SAYGI
Saygıyı kısaca tanımlamak gerekirse; değeri, üstünlüğü, yararlılığı, kutsallığı dolayısıyla bir kimseye, bir şeye karşı dikkatli, özenli, ölçülü davranmaya sebep olan sevgi duygusu yada hürmet, ihtiram başkalarını rahatsız etmekten çekinme duygusu olarak tanımlamak mümkündür. Bu tanımlamayı yapmakla birlikte asıl değinmeye çalıştığım nokta insan olarak neden birbirimize saygı duyamıyoruz ya da neden karşımızda ki insanı olduğu gibi kabullenemiyoruz onu değiştirmeye çalışıyoruz. Doğrusu bunu anlayabilmiş değilim. İnsanların birbirilerinin değerlerine saygı duyması birbirlerini kırmaması bu kadar zor mu? Diye düşünmeden edemiyorum.
Geçenlerde Iğdır da çocukluk arkadaşlarımdan biriyle bir çay bahçesinde oturmuş çay içiyorduk uzun süredir görüşemediğimizden eski günlerimizden bahsedip gülüşüyorduk, sonra arkadaşım; “ben evleniyorum dostum birazdan evleneceğim kızla buluşacağım sende gelsene hem evleneceğim kızı görmüş olur hem de müstakbel eşimle tanışmış olursun,” dedi. Aslında o gün çok işim vardı ama arkadaşımın ısrarlarına boyun eğmek zorunda kaldım ve beraber buluşacakları yere gittik.
Biraz bekledikten sonra arkadaşımın kız arkadaşı ya da müstakbel eşi geldi tanışma faslından sonra yürümeye başladık. O gün cuma olduğundan arkadaşımın sevgilisinin sorduğu ilk soru cumaya gittin mi oldu. Arkadaşımın dünya görüşü toplumsal kabullenilmişliklerden biraz daha farklı olduğundan cevabı da hayır gitmedim oldu ve bundan ötürü tartışmaya başladılar. Kız namaz kılman lazım yoksa bir geleceğimiz olmaz(seninle evlenemem) derken çocukta asıl sen niye namaz kılıyorsun ne anlıyorsun bu işten anlayamıyorum ki diye cevap veriyordu. Tartışmalar böyle devam edip gitti…
Aslında insanların birbirlerinin inancına ya da inançsızlığına, değer yargılarına, kültürel kabullenilmişliklerine yada yaşam tarzlarına saygı duymaları lazım, demokratik toplumlarda insanlar nasıl inanıyorsa yada kendilerini nasıl mutlu hissediyorsa öyle yaşama hakkına sahiptir. Bu konuda ünlü romancı ve yazar yaşar kemal’in bir konferanstaki konuşmasında sarf ettiği şu sözlerine değinmeden geçemeyeceğim: “Dünya bin kültürlü bir çiçek bahçesidir. Bu çiçeklerin hiçbirini koparmayalım.” (yaşar kemal).
Yani birbirimizin değerlerine saygı duyalım. Çünkü bir insan karşısındakinin yaşam tarzına, hayata bakış açısına veya değerlerine saygı duymazsa onları hiçe sayarsa karşısındakinin de onun değerlerine saygı duymayacağını bilmelidir, doğal olarak etki tepkiyi doğurur. Eğer bize saygı duyulmasını istiyorsak önce bizim başkalarına saygı göstermemiz gerekmez mi? Yani her şey karşılıklıdır.
İnsanların kendilerini başkalarının yerine koyabildiği, empati kurabildiği birbirlerinin değerlerine saygı duyabildiği bir Türkiye’de her şeyin daha iyi ve güzel olacağına inanıyorum. Zaten yirmi birinci yüzyıl aydınlık Türkiye’sinde yapılması gereken tamda bu değil midir. Mutlu yarınlar dileklerimle.
Tacettin Erbek
28/03/2012
(iSTANBUL)
te762010@hotmail.com
YAZARIN DİĞER YAZILARI
HAMALLIĞIN ANTROPOLOJISI
Dünden Bugüne Kadın
SİYONİZM VE YENİ BİR YURT ARAYIŞI
AŞURE VE IĞDIR
|
